Producta nostra principalia: silicone aminicum, silicone solidum, silicone hydrophilicum, omnia emulsio silicone, emendatio firmitatis madefactionis et fricationis, repellentia aquae (sine fluoro, Carbonio 6, Carbonio 8), chemica abluentia demin (ABS, enzyma, protector spandex, removens manganesi). Principales nationes exportationis: India, Pakistania, Bangladesia, Turcia, Indonesia, Uzbekistania, etc. Plura de hoc, quaeso, contactum fac cum Mandy +86 19856618619 (Whatsapp).
Principium, classificatio, selectio, et dosis spumae antiaequandae

Quaestio spumae in curatione aquarum multos perplexe cepit. In primo gradu institutionis, spuma, spuma tensioactiva, spuma impactus, spuma peroxidi, spuma per additionem bactericidae non oxidantis in curatione aquarum circulantium generata, et cetera, ergo usus antispumae in curatione aquarum satis communis est. Hic articulus plene principium, classificationem, selectionem et dosim antispumae introducit!

★ Eliminatio spumae
1. Methodi physicae

Ex parte physica, modi ad spumam eliminandam praecipue includunt collocationem deflectoris vel cribri filtratorii, agitationem mechanicam, electricitatem staticam, congelationem, calefactionem, vaporem, irradiationem radiorum, centrifugationem celerem, reductionem pressionis, vibrationem altae frequentiae, emissionem instantaneam, et ultrasonum (moderationem liquidi acustici). Hae omnes modi celeritatem transmissionis gasis ad utrumque finem pelliculae liquidi et emissionem liquidi pelliculae bullarum variis gradibus promovent, factorem stabilitatis spumae minorem quam factorem attenuationis facientes, ita ut numerus spumae paulatim decrescat. Attamen, commune incommodum harum methodorum est quod valde a factoribus environmentalibus cohibentur et ratem despumationis humilem habent. Commoda sunt protectio environmentalis et alta ratio reusus.

2. Methodi chemicae

Methodi chemicae ad spumam eliminandam imprimis includunt methodum reactionis chemicae et additionem antispumatoris.

Methodus reactionis chemicae ad reactionem chemicam inter spumantem et agens spumans per additionem reagentium quorundam ad substantias insolubiles in aqua generandas refertur, ita concentrationem surfactantis in pellicula liquida minuendo et rupturam spumae promovendo. Attamen haec methodus nonnulla vitia habet, ut incertitudinem compositionis spumantis et damnum substantiarum insolubilium apparatibus systematis. Methodus spumandi latissime in variis industriis hodie adhibita est methodus addendi spumatores. Maximum commodum huius methodi est eius alta efficacia spumandi et facilitas usus. Clavis tamen est invenire spumatorem idoneum et efficientem.

★Principium spumae defamatoris

Spumae antiaequae, quae etiam antiaequae appellantur, haec principia habent:

1. Ratio reductionis tensionis superficialis localis spumae, quae ad rupturam spumae ducit, est ut alcoholes superiores vel olea vegetabilia in spumam aspergantur, et cum in liquorem spumae dissolvuntur, tensio superficialis significanter minuetur. Quia hae substantiae plerumque solubilitatem in aqua humilem habent, reductio tensionis superficialis ad partem localem spumae limitatur, dum tensio superficialis circa spumam paene nullam mutationem patitur. Pars cum tensione superficiali reducta fortiter trahitur et in omnes partes extenditur, et tandem frangitur.

2. Destructio elasticitatis membranae ad antispumatorium bullas frangens systemati spumae additum ducit, quod ad interfaciem gasis et liquidi diffundetur, ita ut difficile sit surfactante cum effectu spumam stabiliente elasticitatem membranae recuperare.

3. Antispumantes quae fluidi pelliculae defluxionem promovent, fluidum pelliculae defluxionem promovere possunt, ita bullas rumpere facientes. Celeritas fluidi spumae stabilitatem spumae demonstrare potest. Additio substantiae quae fluidum spumae accelerat etiam in despumando munus agere potest.

4. Additio particularum solidarum hydrophobicarum potest efficere ut bullae in superficie bullarum rumpantur. Particulae solidae hydrophobicae extremum hydrophobicum surfactantis attrahunt, particulas hydrophobicas hydrophilicas reddens et in phasem aquae intrantes, ita munus agentis in despumatione.

5. Tensioactiva solubilia et spumantia bullas rumpere possunt. Quaedam substantiae parvi ponderis molecularis, quae cum solutione plene misceri possunt, tensioactivam solubilizare et eius concentrationem effectivam minuere possunt. Substantiae parvi ponderis molecularis hoc effectu praeditae, ut octanolum, ethanolum, propanolum, et alii alcoholes, non solum concentrationem tensioactivam in strato superficiali minuere possunt, sed etiam in stratum adsorptionis tensioactivae dissolvi, compactionem molecularum tensioactivarum minuentes, ita stabilitatem spumae debilitantes.

6. Stratum duplex electricum surfactans, qui dissolutionem electrolytorum efficit, munus antispumans agit in interactione strati duplicis electrici surfactantis cum spuma ad stabilem liquorem spumantem producendum. Additio electrolyti ordinarii stratum duplex electricum surfactans dissolvere potest.

★ Classificatio spumae defamantium

Spumae antiagentes vulgo adhibitae secundum compositionem suam in siliconem (resinam), surfactantem, alkanum, et oleum minerale dividi possunt.

1. Antispumatores siliconici (resinae), etiam antispumatores emulsionis appellati, adhibentur resina siliconica cum emulsificatoribus (tensioactivis) in aqua emulsionando et dispergendo antequam aquae residuae addantur. Pulvis subtilis dioxidi silicii est aliud genus antispumatoris siliconici cum effectu antispumante meliore.

2. Tensioactiva, ut antispumatoria, revera emulsificantia sunt, id est, dispersionem tensioactivorum adhibent ad substantias spumantium in statu emulsificato stabili in aqua conservandas, ita ut formatio spumae vitetur.

3. Spumae antiaerei alcano fundati sunt spumae antiaerei facti emulsionando et dispergendo cerae paraffinicae vel derivatorum eius utens emulsificatoribus. Usus eorum similis est usui spumae antiaereorum emulsificantium surfactantium fundatorum.

4. Oleum minerale est principale elementum antispumans. Ad effectum augendum, interdum sapo metallicus, oleum siliconeum, silica, aliaeque substantiae ad usum miscentur. Praeterea, varia surfactantia interdum addi possunt ad diffusionem olei mineralis in superficiem solutionis spumantis faciliorem reddendam, vel ad sapones metallicos aliasque substantias in oleo minerali aequaliter dispergendas.
★ Commoda et incommoda variorum generum spumae defamantium

Investigationes et usus spumantium organicorum, ut olea mineralia, amida, alcohola inferiora, acida pinguia et esteres acidorum pinguium, esteres phosphatis, et cetera, relative incipientes sunt et ad primam generationem spumantium pertinent. Commoda habent facilitatis materiarum rudis, altae efficaciae environmentalis, et sumptus productionis humiles; incommoda sunt efficacia spumantium humilis, specificitas magna, et condiciones usus difficiles.

Antispumantes polyetheres sunt antispumantes secundae generationis, praecipue polyetheres catenae rectae, polyetheres ex alcoholibus vel ammonia orti, et derivata polyetherum cum esterificatione gregis terminalis comprehendentes. Maximum commodum antispumanterum polyetherum est eorum magna facultas antispumans. Praeterea, nonnulli antispumantes polyetheres etiam proprietates excellentes habent, ut resistentiam altae temperaturae, fortem resistentiam acidis et alcalibus; incommoda limitantur a condicionibus temperaturae, angustiis spatiis applicationis, mala facultas antispumans, et humili ratis rupturae bullarum.

Spumae siliconicae organicae (spumae tertiae generationis) vim antispumantem validam, facultatem antispumantem celerem, volatilitatem humilem, nullam toxicitatem in ambientem, nullam inertiam physiologicam, et latam applicationum varietatem habent. Propterea, latas applicationum prospectus et magnum mercatus potentiale habent, sed eorum vis antispumante mala est.

Antispumatorium polysiloxanicum polyaethere modificatum commoda antispumatorii polyaetheris et antispumatorii organosilicii coniungit, et est directio progressionis antispumatoriorum. Interdum propter solubilitatem inversam iterum adhiberi potest, sed nunc pauca genera talium antispumatoriorum exstant et adhuc in stadio investigationis et progressionis sunt, quod sumptus productionis altos efficit.

★ Selectio spumae defamantium

Delectus antispumae his criteriis satisfacere debet:

1. Si insolubile est aut insolubile in solutione spumante, spumam franget. Antispumator in pellicula spumae concentrandus est. Antispumatores statim concentrandi et concentrandi sunt, spumae suppressores autem in hoc statu regulariter conservandi sunt. Itaque antispumatores in liquoribus spumantis supersaturati sunt, et solum insolubiles aut male solubiles supersaturationem attingere solent. Insolubiles aut difficiles ad dissolvendum, facile ad interfaciem gas-liquidum aggregantur, facile in membranam bullarum concentrantur, et in minoribus concentrationibus fungi possunt. Antispumator in systematibus aquaticis adhibitus, moleculae substantiae activae, valde hydrophobicae et debiliter hydrophilicae esse debent, cum valore HLB inter 1.5 et 3 ad effectum optimum consequendum.

2. Tensio superficialis minor est quam tensio liquidi spumantis, et solum cum vires intermoleculares spumae antiaequalis parvae sunt et tensio superficialis minor est quam tensio liquidi spumantis, particulae spumae antiaequalis penetrare et in pellicula spumae expandere possunt. Notandum est tensionem superficialem solutionis spumantis non esse tensionem superficialem solutionis, sed tensionem superficialem solutionis spumantis.

3. Quidam gradus affinitatis cum liquido spumante existit. Cum processus antispumandi revera sit certamen inter celeritatem spumae collapsae et celeritatem spumae generandae, antispumans in liquido spumante celeriter dispergi posse debet ut celeriter in latiori varietate liquidorum spumantium partes agat. Ut antispumans celeriter diffundatur, substantia activa antispumantis certum gradum affinitatis cum solutione spumante habere debet. Substantia activa antispumantium nimis propinqua liquidis spumantibus sunt et dissolventur; nimis rara et difficilia ad dispergendum. Tantum cum propinquitas idonea est, efficacia bona esse potest.

4. Spumae antiaequae cum liquoribus spumantis reactiones chemicas non subeunt. Cum spumae antiaequae cum liquoribus spumantis reagunt, efficaciam amittunt et substantias noxias producere possunt quae incrementum microbiale afficiunt.

5. Volatilitas humilis et actionis diuturna. Primo, necesse est determinare utrum systema quod usum antispumantium requirit aquosum an olei sit. In industria fermentationis, antispumantia olei, ut silicone polyethere modificato vel polyethere fundata, adhibenda sunt. Industria tegumentorum aquosa antispumantia aquosa et antispumantia silicii organici requirit. Antispumantem elige, quantitatem additam compara, et, pretio referentiali fretus, productum antispumantium aptissimum et oeconomicum determina.

★ Factores qui efficaciam usus antispumantis afficiunt

1. Dispersibilitas et proprietates superficiales spumantium in solutione alias proprietates spumantium significanter afficiunt. Spumantia gradum dispersionis idoneum habere debent, et particulae quae nimis magnae vel nimis parvae sunt eorum actionem spumantem afficere possunt.

2. Compatibilitas antispumatoris in systemate spumae Cum tensioactivum in solutione aquosa plene dissolvitur, plerumque directionaliter in superficie gasis-liquidi spumae disponitur ad spumam stabiliendam. Cum tensioactivum in statu insolubili vel supersaturato est, particulae in solutione disperguntur et in spuma accumulantur, et spuma antispumatoris munere fungitur.

3. Temperatura ambientis systematis spumantis et temperatura liquidi spumantis etiam actionem antispumantis afficere possunt. Cum temperatura ipsius liquidi spumantis relative alta est, commendatur ut antispumans specialis temperaturae altae resistens adhibeatur, quia si antispumans ordinarius adhibeatur, effectus antispumans certe magnopere minuetur, et antispumans lotionem directe demulsificabit.

4. Involucrum, conservatio, et transportatio spumae antiaerosolorum apta sunt ad conservationem inter 5-35°C, et tempus conservationis plerumque sex menses est. Ne prope fontem caloris ponas aut soli exponas. Secundum modos communes conservationis chemicae, post usum sigillationem cura ne deterioretur.

6. Proportio additionis spumantium ad solutionem originalem et solutionem dilutam quodammodo deviat, et proportio non est aequalis. Propter parvam concentrationem surfactantis, lotio spumantium diluta valde instabilis est nec mox delaminabitur. Efficacia spumantium relative mala est, quae ad diuturnam conservationem non apta est. Usus statim post dilutionem commendatur. Proportio spumantium addita per probationes in situ verificanda est ad eius efficaciam aestimandam, et non debet nimium addere.

Dosis spumae antiadiuvantis

Multa genera spumantium sunt, et dosis necessaria pro variis generibus spumantium variat. Infra, dosis sex generum spumantium introducemus:

1. Spumae antidotum alcoholicum: Spumae antidotum alcoholico adhibentur, dosis plerumque intra 0.01-0.10% est.

2. Spumae antiaerei oleo fundati: Quantitas spumae antiaerei oleo fundati addita est inter 0.05-2%, et quantitas spumae antiaerei esterum acidorum pinguium addita est inter 0.002-0.2%.

3. Spumae amidae antiamidae: Spumae amidae antiamidae effectum meliorem habent, et quantitas addita plerumque intra 0.002-0.005% est.

4. Antispumatorium acidi phosphorici: Antispumatoria acidi phosphorici vulgo in fibris et oleis lubricantibus adhibentur, cum quantitate addita inter 0.025-0.25%.

5. Spumae aminae antiaminantes: Spumae aminae antiaminantes praecipue in fibrarum tractatione adhibentur, addita quantitate 0.02-2%.

7. Spumae aethere fundatae: Spumae aethere fundatae vulgo in chartae impressione, tinctura, et purgatione adhibentur, cum dosi typica 0.025-0.25%.